different between unlawful vs fraudulent

unlawful

English

Etymology

un- +? lawful

Pronunciation

  • Rhymes: -??f?l

Adjective

unlawful (comparative more unlawful, superlative most unlawful)

  1. (law) Prohibited; not permitted by law (either civil or criminal law; see illegal).
    He was charged with unlawful use of a car.

Translations

unlawful From the web:

  • what unlawful mean
  • what's unlawful imprisonment
  • what's unlawful detainer
  • what unlawful discrimination is
  • what's unlawful restraint
  • what's unlawful assembly
  • what's unlawful wounding
  • what's unlawful killing


fraudulent

English

Etymology

From Middle English fraudulent, from Old French fraudulent, from Latin fraudulentus, from fraus.

Pronunciation

  • (UK) IPA(key): /?f???.d??.l?nt/, /?f???.dj?.l?nt/, /?f???.d??.l?nt/, /?f???.dj?.l?nt/, /?f???d?.l?nt/
  • (US) IPA(key): /?f??.d??.l?nt/, /?f??d?.l?nt/
    • (cotcaught merger) IPA(key): /?f??.d??.l?nt/, /?f??d?.l?nt/

Adjective

fraudulent (comparative more fraudulent, superlative most fraudulent)

  1. Dishonest; based on fraud or deception.
  2. False, phony.
    He tried to pass a fraudulent check.

Usage notes

  • Nouns to which "fraudulent" is often applied: claim, practice, transfer, scheme, transaction, document, intent, misrepresentation, act, action, mortgage, check, conveyance, accounting, bankruptcy, reporting, etc.

Synonyms

  • See also Thesaurus:deceptive
  • See also Thesaurus:fake

Derived terms

  • fraudulently

Translations


Catalan

Etymology

From Latin fraudulentus.

Adjective

fraudulent (feminine fraudulenta, masculine plural fraudulents, feminine plural fraudulentes)

  1. fraudulent

Derived terms

  • fraudulentament

Related terms

  • frau
  • fraudulència

Further reading

  • “fraudulent” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
  • “fraudulent” in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana.
  • “fraudulent” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
  • “fraudulent” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.

Middle English

Alternative forms

  • fraudelent, ffraudulent

Etymology

From Middle French fraudulent, itself borrowed from Latin fraudulentus.

Pronunciation

  • IPA(key): /?frau?diu?l?nt/, /?frau?dil?nt/

Adjective

fraudulent

  1. Dishonest, fraudulent; based on fraud.
  2. Necrotic, rotting; infected with or afflicted with gangrene.

Descendants

  • English: fraudulent

References

  • “fraude, n.”, in MED Online, Ann Arbor, Mich.: University of Michigan, 2007, retrieved 2018-12-06.

fraudulent From the web:

+1
Share
Pin
Like
Send
Share

you may also like