different between inspector vs curator
inspector
English
Alternative forms
- inspectour (obsolete, rare)
Etymology
From Latin ?nspector, from ?nspici?.
Pronunciation
- (Received Pronunciation) IPA(key): /?n?sp?kt?/
- (US) IPA(key): /?n?sp?kt?/
Noun
inspector (plural inspectors)
- A person employed to inspect something.
- (law enforcement) A police officer ranking below superintendent.
Related terms
- inspect
- inspection
Descendants
- ? Japanese: ??????? (insupekut?)
Translations
Anagrams
- inceptors, proincest
Catalan
Etymology
From Latin ?nspector, attested from 1803.
Noun
inspector m (plural inspectors, feminine inspectora)
- inspector
Related terms
- inspecció
References
Further reading
- “inspector” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “inspector” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “inspector” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Galician
Etymology
From Latin ?nspector.
Noun
inspector m (plural inspectores, feminine inspectora, feminine plural inspectoras)
- inspector
Related terms
- inspección
Further reading
- “inspector” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
Latin
Etymology
From ?nspicio +? -tor.
Noun
?nspector m (genitive ?nspect?ris); third declension
- (post-Augustan) viewer, observer, onlooker
- (Late Latin, Medieval Latin) inspector, examiner (especially one who inspects a household, monastery, etc)
- (Medieval Latin) spy
- (Medieval Latin, in divination) diviner
Declension
Third-declension noun.
Descendants
Verb
?nspector
- first-person singular present passive indicative of ?nspect?
References
- inspector in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inspector in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- inspector in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré Latin-Français, Hachette
- inspector in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700?[1], pre-publication website, 2005-2016
Occitan
Etymology
From Latin ?nspector.
Pronunciation
Noun
inspector m (plural inspectors, feminine inspectritz, feminine plural inspectrises)
- inspector
Related terms
- inspeccion
Romanian
Etymology
Borrowed from Latin inspector, probably through French inspecteur. Compare Russian ?????????? (inspéktor).
Pronunciation
- IPA(key): /in?spek.tor/
Noun
inspector m (plural inspectori, feminine equivalent inspectoare)
- inspector
Declension
Synonyms
- inspicient (dated)
Derived terms
- inspector-?ef
Related terms
- inspecta
- inspectare
- inspectiv
- inspectorat
- inspec?ie, inspec?iune
See also
- revizor
- supraveghetor
References
- inspector in DEX online - Dic?ionare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language)
Spanish
Etymology
From Latin ?nspector.
Pronunciation
- IPA(key): /inspe??to?/, [?ns.pe???t?o?]
Noun
inspector m (plural inspectores, feminine inspectora, feminine plural inspectoras)
- inspector
Related terms
- inspección
- inspeccionar
Further reading
- “inspector” in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014.
inspector From the web:
- what inspectors look for in a salon
- what inspectors look for in a home inspection
- what inspectors make the most money
- what inspector do
- what inspector died in death in paradise
- what inspector calls character am i
- what inspector enforces sanitation rules
- what's inspector calls about
curator
English
Alternative forms
- curatour (obsolete)
Etymology
From Latin c?r?tor (“one who has care of a thing, a manager, guardian, trustee”), from c?r?re (“to take care of”), from c?ra (“care, heed, attention, anxiety, grief”).
Noun
curator (plural curators)
- A person who manages, administers or organizes a collection, either independently or employed by a museum, library, archive or zoo.
- One appointed to act as guardian of the estate of a person not legally competent to manage it, or of an absentee; a trustee.
- A member of a curatorium, a board for electing university professors, etc.
Derived terms
Related terms
Translations
See also
- custodian
- keeper
- manager
- overseer
Further reading
- curator in Webster’s Revised Unabridged Dictionary, G. & C. Merriam, 1913.
- curator in The Century Dictionary, New York, N.Y.: The Century Co., 1911.
Dutch
Etymology
Borrowed from Latin c?r?tor.
Pronunciation
- IPA(key): /?ky?ra?.t?r/
- Hyphenation: cu?ra?tor
Noun
curator m (plural curatoren, diminutive curatortje n)
- curator, one who manages a collection
- curator, one who manages an estate
- liquidator appointed by a judge after bankruptcy
Derived terms
- curatorium
Latin
Alternative forms
- coer?tor
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ku??ra?.tor/, [ku???ä?t??r]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ku?ra.tor/, [ku????t??r]
Etymology 1
From c?r? +? -tor.
Noun
c?r?tor m (genitive c?r?t?ris); third declension
- who pays heed about the state of an object, warden, overseer, watchman, lookout
- who procures an affair for somebody, agent, commissionary
- specifically, who procures patrimonial matters of one who has been deemed incapable to procure them himself
- (New Latin, Germany) the regulatory supervisor over a university
Declension
Third-declension noun.
Descendants
Etymology 2
See the etymology of the main entry.
Verb
c?r?tor
- second/third-person singular future passive imperative of c?r?
References
- curator in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- curator in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- curator in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré Latin-Français, Hachette
- curator in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
- curator in William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin
Romanian
Etymology
From French curateur, from Latin curator.
Noun
curator m (plural curatori)
- curator
Declension
curator From the web:
- what curator means
- what curators do
- what curators curate crossword
- what curators curate nyt crossword
- what curators curate
- what curator does
- curatorial meaning
- what curator means in spanish
you may also like
- inspector vs curator
- adroitness vs artifice
- inconsideration vs carelessness
- talent vs expertness
- suited vs great
- confusion vs illness
- yarn vs chronicle
- slide vs perambulate
- abode vs site
- slender vs airy
- obstuction vs difficulty
- mirth vs spree
- skim vs cruise
- inform vs inculcate
- accumulate vs catch
- somnolent vs torpid
- resoluteness vs gameness
- assume vs fancy
- brilliant vs flaring
- superhuman vs preeminent