different between fraudulent vs multum

fraudulent

English

Etymology

From Middle English fraudulent, from Old French fraudulent, from Latin fraudulentus, from fraus.

Pronunciation

  • (UK) IPA(key): /?f???.d??.l?nt/, /?f???.dj?.l?nt/, /?f???.d??.l?nt/, /?f???.dj?.l?nt/, /?f???d?.l?nt/
  • (US) IPA(key): /?f??.d??.l?nt/, /?f??d?.l?nt/
    • (cotcaught merger) IPA(key): /?f??.d??.l?nt/, /?f??d?.l?nt/

Adjective

fraudulent (comparative more fraudulent, superlative most fraudulent)

  1. Dishonest; based on fraud or deception.
  2. False, phony.
    He tried to pass a fraudulent check.

Usage notes

  • Nouns to which "fraudulent" is often applied: claim, practice, transfer, scheme, transaction, document, intent, misrepresentation, act, action, mortgage, check, conveyance, accounting, bankruptcy, reporting, etc.

Synonyms

  • See also Thesaurus:deceptive
  • See also Thesaurus:fake

Derived terms

  • fraudulently

Translations


Catalan

Etymology

From Latin fraudulentus.

Adjective

fraudulent (feminine fraudulenta, masculine plural fraudulents, feminine plural fraudulentes)

  1. fraudulent

Derived terms

  • fraudulentament

Related terms

  • frau
  • fraudulència

Further reading

  • “fraudulent” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
  • “fraudulent” in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana.
  • “fraudulent” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
  • “fraudulent” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.

Middle English

Alternative forms

  • fraudelent, ffraudulent

Etymology

From Middle French fraudulent, itself borrowed from Latin fraudulentus.

Pronunciation

  • IPA(key): /?frau?diu?l?nt/, /?frau?dil?nt/

Adjective

fraudulent

  1. Dishonest, fraudulent; based on fraud.
  2. Necrotic, rotting; infected with or afflicted with gangrene.

Descendants

  • English: fraudulent

References

  • “fraude, n.”, in MED Online, Ann Arbor, Mich.: University of Michigan, 2007, retrieved 2018-12-06.

fraudulent From the web:



multum

English

Noun

multum (uncountable)

  1. An extract of quassia licorice, fraudulently used by brewers in order to economize malt and hops.
    (Can we find and add a quotation of Craig to this entry?)

Derived terms

  • hard multum

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /?mul.tum/, [?m???t????]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /?mul.tum/, [?mul?t?um]

Etymology 1

Adverbial accusative of multus (much, many).

Adverb

multum (not comparable)

  1. much
  2. very much, a lot

Etymology 2

See the etymology of the main entry.

Adjective

multum

  1. accusative masculine singular of multus
  2. accusative neuter singular of multus
  3. nominative neuter singular of multus

References

  • multum in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • multum in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • multum in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • multum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book?[1], London: Macmillan and Co.
  • Morwood, James. A Latin Grammar. Oxford: Oxford University Press, 1999.

Polish

Etymology

From Latin multum.

Pronunciation

  • IPA(key): /?mul.tum/

Numeral

multum

  1. many, a lot of [+genitive]

Further reading

  • multum in Wielki s?ownik j?zyka polskiego, Instytut J?zyka Polskiego PAN
  • multum in Polish dictionaries at PWN

multum From the web:

  • multumesc meaning in english
  • multumesc meaning
  • multumesc what language is this
  • multumesc what does it mean
  • what does multum in parvo mean
  • what does multum mean in latin
  • what is multum drug database
  • what does multumesc mean in english
+1
Share
Pin
Like
Send
Share

you may also like